berło-wiecha

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kach Dominika. Gdyby Antonina nie była tak bardzo rozsądna i trzeźwa, może postraszyłoby ją widmo Rozalii, która się w grobie musi przewracać i — co w epoce spirytyzmu jest prawdopodobne — głośno się upomina o własność swoją, którą niestety mole zjadły na strychu, berło-wiechę z indyczych piór. Antonina, mimo że przekroczyła pięćdziesiątkę, jest jeszcze za młoda, by widywać duchy. Nie czuje się jednak dobrze w Krakowie, a więc wyjeżdża z córką do Preszburga. Zwłaszcza że niedługo trzeba będzie kołysać wnuka: Masia jest w ciąży...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Grzybowska, Krystyna 1969. Kronika rodzinna, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.