bezimienność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) są w istocie. Odłączony od kraju, coraz rnnićj świadom położenia i potrzeb jego, osamotniony, zjątrzony wewnętrznemi w emigracyi rozterkami, stęskniony do ojczyzny i wzdychający do powrotu, a więc łatwo podający się lada nadziei i podżeganiom sprzysiężeń cudzoziemskich, z drugiyj znów strony, jeśli mniój sumienny, w przekonaniu, że pod tarczą bezimienności wszystko mu ujdzie, że pogłoska przezeń rozszerzona sprawi zamierzony skutek, nim się z tak daleka jyj fałszywość odkryje, że redaktor w pośpiechu nie zrozumie, a zatóm nie usunie jego pocisków, zmyśleń i igraszek, — dozwala on sobie lekkomyślnych a często i występnych wybryków', które tylko zawsze baczna, surowa, a nawet podejrzliwa kontrola redakeyi utrzymać na wodzy zdoła...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.