bezkierunek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Straszliwą, mściwą ręką Boga ścigany” — poniosło się w Ranku i wypełniło go dreszczem całego, od nóg, co napęczniały nagle żylastymi postronkami mięśni i poniosły go przez ulicę krokami zdziczałego wędrowca spod Troi — aż do drapieżnych i bezlitosnych palców-szponów ręki już się wysuwającej w tajemniczy bezkierunek, ważącej w przestrzeni...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jędrkiewicz, Edwin 1962. Daimonion ti, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.