bezpieniężny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Bezbronny «będący bez broni»: „mówiliśmy o powstaniu, o szansach tej walki bezbronnej i bezpieniężnej“ Pam. III, 217. Jest to użycie, w którym żywa jest strukturalna wartość przymiotnika, gdy tymczasem dziś bezbronny jest mocno zleksykalizowane i używane głównie w znaczeniu wtórnym, metaforycznym «pozbawiony możności obrony» (a nie «nie uzbrojony»), np. bezbronne dziecko...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Doroszewski, Witold 1949. Język Teodora Tomasza Jeża (Zygmunta Miłkowskiego). Studium z dziejów języka polskiego XIX wieku, Warszawa : TNW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.