biało-popielaty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rem. Każdy. Ja liczyłam na cara. Przyjechałam napięta, pewna, że zastanę coś tam — wazon, wazę, dzbanek, raczej coś większego niż kufel — i że sponad skrzyżowanych sztandarów z ciemnym orłem popatrzy na mnie mała zwykła twarz jedynowładcy. Mam kubki świadczące monarchii brytyjskiej, w tym stuletni glazurowany, biało-popielaty ze złotym obrzeżem za bajeczną jak na polską w Anglii kieszeń sumę sześciu funtów, z Wiktorią. Mam Franciszka Józefa już niemalże we wszystkich wersjach — od niemowlęcej po defiladową, od tej w czaku uczniowskim po tę w błękitnej kurtce z czerwono-złotą stójką pod miotełkami bokobrodów. Mam go za biurkiem i w trumnie. Na...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Strońska, Anna 1981. Tyle szczęścia dla szewców, wyd. 2, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.