białorusko-niemiecki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dwóch jest bohaterów powieści: ojciec i syn. Ojciec, urzędnik rosyjski, ożeniony z dziewczyną o mieszanej białorusko-niemieckiej krwi, zruszczył się. W 1863 roku przeżył jednak wielkie olśnienie polskością. Zginął udzielając pomocy powstańcom. Ale źginął w okolicznościach na tyle tajemniczych, że białorusko-niemiecka żona mogła uzyskać urzędową wersję śmierci zbuntowanego asesora: iż zginął on z rąk powstańców za wierność carowi. Syna umieszczono więc w rządowym gimnazjum w Warszawie, w gimnazjum dla Rosjan i uprzywilejowanych. Młody Kazimierz Krzysztofowicz zostaje poddany ciś...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.