biurko-bunkier

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Właściwie nie biurko, a duży, leżący bunkier w kształcie biurka. Za biurkiem przysadzista figura Mussoliniego. Podchodzimy kolejno do biurka. By podać rękę stojącemu za biurkiem-bunkrem Mussoliniemu, każdy z nas musi dobrze wyciągnąć ramię. Wyciąga je i duce. De Flers — po ceremonii uścisku dłoni — odchodzi krokiem równie ceremonialnym w głąb gabinetu i staje o dobre dziesięć metrów od biurka. Oczywiście to samo robimy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wroczyński, Kazimierz 1957. Pół wieku wspomnień teatralnych, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.