bo    Hasło odrzucone

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) uśmiechów godzin. — Więc kiedy pod białym, cichym Erosa posągiem ujrzał dziewicę, która „ręce żarem płonące w zimnym nurzała krysztale — i ochłódłe cisnęła do rozpalonych swych skroni“, gotów ulżyć jej męce, i w tyra celu, choć nieznany, „w dom swój kornie ją prosi“, „bo bogowie, co piękno, miłość i szczęście stworzyli, — snadź nieradzi są męce nie dzielonego pragnienia“. — Nic to, że dawniejszy kochanek dziewczyny, młody żeglarz, popełnił z rozpaczy samobójstwo. „W umarłych tablicę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
spójnik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.