bohater-siłacz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rialnego rzeczy widnieje z każdego słowa. Czuć, że ten, co wyśpiewał te pieśni, z rozkoszą okułby sobie łydki cynowymi lub miedzianymi sztabami, potrząsałby dzidą spiżową albo pysznił się «ogromnym brzuchem» świecącym w słońcu.” 80 Czuć i w naszym wypadku, że poeta z osobistą rozkoszą maluje wyczyny bohatera-siłacza wioskowego, każdy zbiorowy przejaw uciechy życia czy zapalczywość przemagań się fizycznych. Stąd tyle tam u niego opisów zabaw, pijatyk po karczmach, okrutnych egzekucji jako prób zaciętej wytrzymałości chłopskiej czy wreszcie zapamiętałej, dzikiej, raz po raz wybuchającej bitki zbiorowej lub wreszcie orgii rabunku. Naiwny po...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pigoń, Stanisław 1974. Na drogach kultury ludowej. Rozprawy i studia, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.