borykanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nościom. Gdy żniwa dobiegły do końca i ścierniska już tylko widniały na łanach licznemi stertami pokrytych, a pług stalowy krajał czarne skiby pod przyszłoroczny plon, zaczął się młodzieniec wybierać do siebie, z nieukrywanym żalem żegnając owe pola i łąki i wody okolone białych topól wieńcem i dom ten staropolski z ogrodem, pełnym wspomnień z dzieciństwa Różyczki, a przedewszystkiem ze wzruszeniem głębokiem żegnał wielkie, szlachetne serce właściciela Białowód, które przygarnęło go z takiem współczuciem dla moralnego sieroctwa jego i tak szczodrze skarbami mądrości życiowych obdarzyło go na dalsze borykanie z losem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wielowieyska, Emilia 1913. Ku jutrzni. Powieść współczesna, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.