bratniacki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) co i do kogo biegać! Biegało się więc: od Juliana Krzyżanowskiego z jego wykładami na temat neoromantyzmu do Wacława Borowego na wykłady o poezji polskiej XVIII wieku; z logiki Tadeusza Kotarbińskiego na historię filozofii Władysława Tatarkiewicza; od Zofii Szmydtowej i jej Cervantesa do Stefana Vrtel-Wierczyńskiego na bibliografię i mediewistykę; z gramatyki historycznej Witolda Doroszewskiego na starocerkiewno-słowiański do Stanisława Słońskiego. Jeszcze raz powtórzyć muszę: piękne to były lata, choć stypendia były wtedy rzadsze i rzadsze zupy „bratniackie”. Człowiek żywił się niejako w locie, bo przecież pochłaniało go coś więcej niż same wykłady, seminaria, kollokwia i egzaminy. Szło także o sensowne penetrowanie historii kultury, o pogłębioną własnym zapałem anatomię literatury. Dyskutowało się o niej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lichniak, Zygmunt 1972. Z mojego ćwierćwiecza, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.