brnięcie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Widziała we śnie zimę i na jej tle Fiedora i Edgara. Fiedor łwanowicz stał na boku, w śniegu, nieruchomy, — Edgar Iwanowicz uciekał drogą — przed Marją. Był po pas w śniegu, uciekał i wszystko zasłaniała zadymka. Marja pobiegła za Edgarem Iwanowiczem, zadyszana od brnięcia po śniegu na wietrze. Edgar uciekał. Dogoniła go, schwyciła go za rękę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pilniak, Borys 1932. Wołga wpada do Morza Kaspijskiego. Powieść o piatiletce, przekł. W. Broniewski, Warszawa : Alfa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.