brukanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) z oznakami radości jako zbłąkana owieczka. W niższych klasach społeczeństwa najdłuższy okres czasu nie zdoła zmazać winy człowieka, lecz w owym czcigodnym bractwie szpiclów i łapaczów panuje zasada: nigdy, jeśli z zachowaniem przyzwoitości da się tego uniknąć, nie żądać od współbraci rachunku za popełnione zbrodnie. Ludzie ci przypuszczalnie mają wstręt do niepotrzebnego brukania nieskalanej bieli swego zawodu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Godwin, William 1954. Kaleb Williams, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.