brulion-czystopis

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Najbardziej sensacyjnym wynikiem poszukiwań w tej dziedzinie jest stwierdzenie, że — poza jednym wyjątkiem — rękopisy powieści Sienkiewicza zachowały się i są dostępne badaniom naukowym. Inna rzecz, że stan zachowania rękopisów jest bardzo różny. Zgodnie ze zwyczajami Sienkiewicza rozpadają się one na dwie grupy. Są wśród nich tedy bruliony-czystopisy, tj. egzemplarze jedyne, przesyłane przez autora wprost do redakcji „Gazety Polskiej”, „Słowa” lub „Czasu”, autor Krzyżaków bowiem aż do powieści Na polu chwały brulionu nie uznawał. Dopiero po roku 1906, gdy wena twórcza jęła gasnąć, rzucał na papier pomysły utworu, który — zwłaszcza w wypadku Legionów — wielokrotnie przerabiał. Bruliony te stanowią drugą kategorię rękopisów...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzyżanowski, Julian 1973. Pokłosie Sienkiewiczowskie. Szkice literackie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.