bura-czarny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nego domostwa, spojrzał na góry. W lecie były łagodne, czerwonawe, pełne dobroci i majestatu; kiedy wrócili z Wenecji, góry były białe i rozpłakane, potem siwe i ciężkie, teraz zaś wisiały nad niemi chmury buro-czarne, barwy ołowiu, najsmutniejszej barwy na świecie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Byrne, Don 1931. Opowieść bez nazwy, przeł. S. Kuszelewska, Warszawa : Rój
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.