błahość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) naszych czasów. Ile domyślać się można, musiał hetman mieć żyłkę literacką, chciał widzieć się drukowanym: a z drugiej strony sądził może, że jego powadze nie przystoi lekkiemi rzeczami się bawić, a zwłaszcza narażać się na ostre pazury Zoila, bo drukuje płody swojej Muzy w poblizkiej drukarni Począjowskiego klasztoru, ale drukuje je nie pod własnem, tylko pod syna Józefa imieniem. Młodemu łatwiej ujdzie to, co u starego mogłoby wydać się błahością...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.