bławat

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Niedość, że dla narzeczonej z Weneeyi posprowadzał najdroższe bławaty i złotogłowy, z Augsburga i Norymbergii misterne złotnicze roboty, ale jeszcze chcąc, żeby 0 tern gmin gadał po wszystkie wieki, podczas ślubnej ceremonii, w kościele Panny Maryi, przez który Krakowianie zwykle idą do chrztu, do ślubu i do grobu, kazał rozrzucać pieniądze i bić medale z datą swego ożenienia się, a jak to zwykle bywa, że po ceremonii w kościele następuje uczta i tańce, on się dwojako wysadzał, bo nietylko swych sproszonych gości uraczył marcypanami i najrzadszemi małmazyami, ale jeszcze na ulicy kazał postawić kilka beczek wina i miodu i palić ognie sztuczne, przy których plebs sławę jego podnosił pod obłoki. Niech to kogo...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.