błazeńsko-wielkopański

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Był w sensie duchowym interesowny ponad wszelką miarę. Egoistą zatem był? Chyba nie. Był tak bardzo zapracowany własną egzystencją, iż istniał i staczał żmudne, nieraz dla otoczenia bardzo męczące boje wysoko ponad płaskim egoizmem. Stefan z usłużnym uśmiechem poddawał się błazeńsko-wielkopańskim gusłom Witolda, wydaje mi się jednak, że był to posłuch pozorny, ujawniany raczej na pokaz dla usatysfakcjonowania despotycznego partnera aniżeli wynikający z duchowej wspólnoty. Nie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Maciąg, Włodzimierz (oprac.) 1979. Sceptyk pełen wiary. Wspomnienia o Stefanie Otwinowskim, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.