błaznowaty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) seleSąa znaleźć w nich nie można. Humor Kochanowskiego, Krasickiego, Trembeckiego, wesołe choć nieraz grube koncepty pana Paska, dowcip Fredry lub Henryka Rzewuskiego, ten humor polski czasem rubaszny, czasem błaznowaty, czasem nieprzyzwoity, ale trafny, oryginalny, pełen zdrowego rozsądku i szczerej wesołości, ma wdzięku bardzo wiele: ale kiedy zabraknie mu dowcipu, sztuki powiedzenia zabawnie i dosadnie tego, co chce powiedzieć, zgrabnej i lekkiej formy, kiedy ulotni się z niego „der Spiritus”, zostaje tylko koncept, który dobrze obrócony, mógłby być zabaw...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.