caca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Do osób z miasta i inteligencji używają w przemówieniu zwrotów „domnule" (pan), „doamnia voastra" (mości panie), „doamna" (pani), „domnisoara" (panienka), „duduja" (panieneczko). Często używają tych form i między sobą. Młodzież mówi do starszych, znajomych, gospodyń przez „caca" (ciociu) z dodaniem jej imienia np. „caca Lenuco", „caca Marioro" itp...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Białas, Stefan 1948. Od Wyżnicy do Aradu. Z życia uchodźców polskich 1939-1945, Kraków : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.