centralnogermański

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Później jednakże doszło w okresie pragermańskim do zaniku nazalnej spółgłoski w pozycji przed spirantem h. W pozycji przed innymi spirantami ginęły nazalne spółgłoski w centralnogermańskim już w okresie rozpadania się germańskiej wspólnoty językowej na szereg dialektów. Procesowi zatarcia nazalnej spółgłoski w pozycji przed h towarzyszyło jednoczesne unosowienie się poprzedzającej samogłoski. Najpierw dokonało się unosowienie, a tym samym i zatarcie nazalnej spółgłoski, w wyżej wymienionej pozycji po samogłosce i, a na końcu po samogłosce a (por. E. Schröder, ZfdA. 60, s. 198)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zabrocki, Ludwik 1980. U podstaw struktury i rozwoju języka. At the Foundation of Language Structure and Development, Warszawa ; Poznań : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.