chrześcijańsko-literacki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) go samoistnego wyrazu. Kompromis ten zmierzał do ujęcia na jednej płaszczyźnie dwóch elementów: wyładowania potrzeby sensacji uczuciowej, tkwiącej w masach, i wykształcenia chrześcijańsko-literackiego. Walki, mieszanie się i rozdzielanie tych dwóch pierwiastków, stanowią historię formy nowoczesnego teatru. Na tym tle powstaje dualizm: teatr ludowy, w którym biologiczne pierwiastki utrzymują się w równowadze obok wartości ideowych, i teatr, który, dostarczając określonych treści ideologicznych, staje się narzędziem władzy, środkiem rządzenia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Udalska, Eleonora (wyb. i oprac.) 1979. Teatrologia w Polsce w latach 1918-1939. Antologia, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.