chłop-król

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 2 O tej zgodności mówił Kołaczkowski po czterech latach redagowania pisma w Poufnej rozmowie z czytelnikiem, otwierającej przedostatni (17) numer „Marchołta”: (...) Chcą wierzyć, że tytuł (dla mnie to był program) dla większości tylko d,ziwaczny, z czasem chociaż w części stał się zrozumiały. Mit to i hasło zarazem. Postać Marchołta ucieleśnia wszystkie dążenia dzisiejsze i tęsknoty: Chłop-król i człowiek trawiony żądzą świętości. Tęga osobowość — rwąca się przez sieci obłudy i czczej formalistyki ku działaniu w szerokim widnokręgu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.