ciuknięcie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) co by to mu mogło dać? Więc — milczeć, ale i myśleć zarazem, jak stąd uciec, a nie tylko od Dryblasa, lecz i od tych chłopów, co nie wójta już w nim widzą, a czort wie kogo. O, może nawet wściekłego psa, którego się powinno zatłuc. Dlatego uciekać! Czego nie zrobił, choć powinien był zaraz po ciuknięciu mu przez pana Ziarno, musi zrobić to teraz. A z Marcelem zobaczy się jutro czy pojutrze, no, nie braknie na to czasu ani okazji. A teraz do drzwi i chodu! stąd — jak na skrzydłach wprost...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Morton, Józef 1980. Całopalenie. Powieść, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.