ciura-dekownik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tyłach. Również i ciura nauczycielski — a i takich przecie musieliśmy i musimy mieć w naszych warunkach — zawsze znajdzie i łatwiejszą, i wygodniejszą drogę mechanicznego oddziaływania na młodzież, „urzędniczego”, a czasem gorzej, bo prostackiego załatwiania problemów szkolnych. Tylko że ciurę-dekownika w wojsku ściga się i tępi, w szkole zaś często — honoruje...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowak-Dłużniewski, Juliusz 1973. Studia i szkice, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.