ciężeć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Treść tę ubogą podnieść mógł tylko dowcip nieustający, a dowcip jest kapryśny, i długo na jednym stopniu utrzymać się nie lubi, zwłaszcza, kiedy go krępuje mimowolne uczucie, że nie jest dowcipem zupełnie godziwym. Ztąd też, choć Fryderyk śmiał się do łez z Monachomachii, nie można powiedzieć, że humor nigdy w niej nie słabnie i nie ciężeje. Figury i epizody nie mają właściwego życia i ruchu. Ojciec Gaudenty gruby i opasły, ojciec Remigiusz chudy, inny łysy, czwarty kulawy, ale ostatecznie jak tam myszy i szczury tak i tu Karmelici i Dominikanie zupełnie jednakowi. W epizodach także ten sam brak prawdziwego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.