cnota-kompas

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Rezygnował z poznania świata zewnętrznego, usuwał się we własne wnętrze. W ten sposób odzyskiwał równowagę. Głosił jednocześnie pochwałę cnoty-kompasu: Morze nie stoi nigdy, zawżdy płynie; Teraz kędzierze nastrzępi, w godzinie Dnem wzgórę stanie, a ogromne wały Wysokich będą obłoków sięgały...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sarnowska-Temeriusz, Elżbieta (red.) 1980. Studia o metaforze. I, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.