czterdziestokilkulatek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Kliencisko było czterdziestokilkulatkiem o młodej, opalonej twarzy przystojniaka, sylwetkę miał szczupłą, ciemnoniebieską jachtową marynarkę, popielate spodnie, chusteczkę pod szyją, kremową koszulę, a na nogach mokasyny; rękę uścisnął mi tak, jakby moja dłoń była siłomierzem, a że podałem mu rozluźnioną, zabolało mnie skowytliwie; zrewanżowałem się kopnięciem faceta w kostkę u nogi. Uniósł brwi w górę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Iredyński, Ireneusz 1977. Manipulacja, wyd. 2, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.