czytelnik-rozmówca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ogranicza się u Bachtina do uczuć, jak było u Tołstoja, lecz jest wielostronne i skuteczne, jak w rozmowie dialektycznej Platona lub w „prawdziwej” poezji Norwida, a także wielokierunkowe: kieruje się na przedmiot i na inne słowo, podąża do czytelnika-rozmówcy, oczekując od niego zrozumienia i odpowiedzi, wreszcie wraca do mówiącego i kształtuje jego światopogląd. Siłę jego wzmacnia (może: o sile jego decyduje) fakt, że wypowiedź jest napełniona treścią ideologiczną, posiada konkretne znaczenie i pozostaje w dialektycznych związkach z rzeczywistością, na którą wpływa, ale równocześnie jest jej wytworem i składnikiem. Język, powia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czaplejewicz, Eugeniusz 1977. Wstęp do poetyki pragmatycznej, Warszawa : UW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.