człowiek-kwiat

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) śmierci Sanguszki, której ojciec Samuela był winien. Fatum dąży od dziecka nad Samuelem, demon pychy go do snu kołysze, do chrztu podaje, pierwszych słów uczy. — I ta pycha nieukrócona niesie Samuela jak na skr-zydłach przez ciąg całej tragedii. Lecz człowiek dobry, prymitywny, człowiek-kwiat — budzi się w nim mimo wszystko...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czachowska, Jadwiga 1966. Gabriela Zapolska. Monografia bio-bibliograficzna, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.