człowiek-pióro

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Historia literatury światowej notuje wypadki odchodzenia pisarzy od rzeczywistości. Proust nigdy zawodowo nie pracował — ku rozpaczy papy-lekarza. Flaubert mówił o sobie: „Nie mam żadnej biografii, jestem człowiek-pióro i dla niego egzystuję, dla niego i za pośrednictwem jego i przede wszystkim z piórem obcuję.” Goethe pod koniec życia wyrażał żal, że za wiele poświęcał się pracy urzędniczej ze szkodą dla pisarstwa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wańkowicz, Melchior 1972. Karafka La Fontaine’a. T. 1, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.