człowiek-szmata

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przeciwnie, słuszną pogardę ściąga na siebie, kto porzuca współtowarzysza w potrzebie, stchórzywszy przed niebezpieczeństwem, kto kłamie ze strachu łub dla interesu. Wstrętny jest oszust, uwodziciel, sobek wreszcie. Politowanie wzbudza pijak, narkoman, człowiek-szmata. A wszystkie te oceny potępiające zbiegają się w jednym: gardzi się kimś, kto się zachowuje wprost przeciwnie, niżby tego wymagała postawa towarzysza lub opiekuna, na którym można byłoby polegać w trudnych okolicznościach...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zjazd 1960. II krajowy Zjazd Związku Młodzieży Socjalistycznej 25-29 kwietnia 1960, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.