deprawator

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wym pisarzem. Patologja lamentujących bohaterów i boleściwych heroin Eurypidesowych działała na zdrowy rozsądek, na zogniskowany w Arystofanesie „common sense“ Grecji jak czerwona chusta na rozjuszonego byka a raczej Centaura. Rzucał się tedy na tego, według jego najgłębszego przekonania deprawatora tłumów jak oszalały, w nim dopatrując się jednego z głównych winowajców skarlenia, zanarchizowania, zniedołężnienia, stępienia i zniewiesciałości całego społecznego pokolenia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.