deskryptywny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dla tych wszystkich powodów wypowiedzi hominis extranei są trochę w stylu „zgaduj zgadula”. Albo więc zabawia się w naiwnego historyka, który z faktów obecnych wnioskuje — trochę tytułem próby — wstecz, o przeszłych, przy czym pod tokiem deskryptywnym wyczuwamy często semantykę dyskursywną. Albo zajmuje się przybijaniem pieczątek, kwalifikowaniem tej cząstki faktów, jakie mu ukazano, na mocy rzekomo przynależnych im a „nie wymienionych^ innych. „Więc...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Budzyk, Kazimierz (red.) 1946. Stylistyka teo­retyczna w Polsce, Warszawa : Książka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.