desperacko-surowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) szyki... Zawsze zepsuje mu beczkę miodu łyżką dziegciu! Iwan Afanasicz doświadczył tego na sobie. Po pierwsze, odkąd się przeniósł do Wasilisy, stosunki z kolegami rozluźniły się jeszcze bardziej. Widywał ich tylko w razie konieczności — i wtedy, chcąc uniknąć przytyków i docinków (co mu się zresztą nie •r zawsze udawało) przybierał desperacko-surową, wylękłą i skupioną minę zająca, który udaje zucha. Po wtóre, Onisim nie dawał mu spokoju, stracił wszelki dla niego szacunek, wstydził go, prześladował zaciekle. Po trzecie wreszcie... Niestety! Czytaj dalej, łaskawy czytelniku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Turgieniew, Iwan 1955. Z pism. Trzy portrety i inne opowiadania, tłum. Cz. Jastrzębiec-Kozłowski, P. Hertz, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.