diw

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) K Alk.ult diwizmu, grając — jak to się dawniej z wdziękiem mówiło — na najbardziej czułych strunach psychologii jednostkowej, rozpala wyobraźnię milionów i czyni ją nadzwyczaj podatną na wpływy i przemiany. Zakrzepłe rutyny obyczajowe, skamieniałe nawyki, opierające się z powodzeniem zębom stuleci, nie wytrzymują temperatur wytwarzanych w piekle diw i diwów...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wasilewski, Andrzej 1966. Paszport do Włoch (Konfrontacje), Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.