dorzekanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przedstawionej tu funkcji „kursorycznej“ nie można uważać za czysto stylistyczną. Stylistyczny charakter mają cechy językowe indywidudlne, subiektywnie dobierane, dowolne. Otóż jeśli nawet uznamy szyk wyrazów za dowolny, uwarunkowany subiektywnie, to obiektywnym wykładnikiem omawianej funkcji będzie akcent zdaniowy, związany zawsze z „dorzekaniem“, bez względu na pozycję tego członu w toku zdania...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
BPTJ - Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ję­zy­ko­znawczego (Kraków / Wrocław / War­szawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.