doręczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dorędzie, tylko we zwrocie «a<lorędzin i napodorędziu (mylnie na doręczu, niby od doręczny), p. orędfefc. W biblji: *maszli tu «a ^orąszu (?) kopie* (dorędziu«, Leopolita)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brückner, Aleksander 1989. Słownik etymologiczny języka polskiego, wyd. 5, Warszawa : Wiedza Powszechna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.