dowąchać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Ależ roisz sobie dziwne przypuszczenia. Nic ci nie będzie, papiery mogące mnie skompromitować pochowane tak, że i psi węch zbirów Kostusia ich nie dowącha, przed tobą nie mam nic skrytego, mógłbym być bardzo zakompromitowanym, ale ślady zatarłem, do niczego się nie przyznam, uwolnić mnie muszą, a ty, stary mój druhu, aresztuj mnie z papierami i wieź do Konstantego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Golejewski, Henryk 1971. Pamiętnik. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo