dożowski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) z miną ironiczną uśmiechniętą. Ponieważ w szafach papy Jurić były całe składy starych materii, więc czasem dla konceptu ubierało się zabawnego Rzymianina w jakiś złotem tkany ornat lub zasadzało mu się jakąś dożowską czapkę na głowę, co wprowadzało psa pani Jurić, bardzo miłego Jony, w nadzwyczaj wesoły humor i pobudzało go do szczekania. Stosunek mój do pani Jurić był dość jasny, niejednokrotnie kładłem na to nacisk, że się żenić już nie będę, i uważaliśmy się za dobrych przyjaciół...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chłędowski, Kazimierz 1957. Pamiętniki. T. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.