drogówka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Aleja Zwycięstwa, pełna starych lip szeroka droga łącząca Gdańsk z Wrzeszczem; moja ulica. Ale wtedy mieszkałem w alei Wojska Polskiego, gdzie były niewysokie brzydkie domy zbudowane jeszcze za niemieckich czasów, potem wypalone i odbudowane po wojnie; cegła od tego twardnieje, nabiera mocy. Miałem tam we Wrzeszczu sąsiada, podstarzałego i spokojnego gliniarza z drogówki czy jakiejś innej pomocniczej służby, dożywającego właśnie upragnionej emerytury z perspektywą świętego spokoju, uprawy ogródka, a może nawet zatrudnienia u ajenta na stacji benzynowej lub u prywaciarza, wytwórcy plastikowych drobiazgów - jakież inne nadzieje starzejącego się ojca rodziny? Czternastego grudnia wezwano go na służbę i umundurowany stał w jakimś kordonie, nie wydano mu nawet pałki, za mało miał zresztą sprawności i treningu, by nią obracać jak choćby ci ze Szczytna...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Surdykowski, Jerzy 1982. Notatki gdańskie, Londyn : Aneks
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.