drętwieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Lis szedł brzegiem i patrzył na jezioro. Coś tam dojrzał, bo przystanął pod świerkiem, siadł i przechyliwszy łeb czekał jak znużony mały piesek. Drętwiałem bez ruchu, a on, zdawało się, zasnął. Zwątpiłem już: może mi się przywidziało? Może to nie lis tam sterczy, ale rudawa kępka zeschłego listowia? Nagle lis skoczył, wszedł do wody po brzuch i złapał zdechłą rybę. Obliczył, szelma, z daleka, gdzie ją jezioro wyrzuci, i czekał na to całą godzinę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Newerly, Igor 1955. Archipelag ludzi odzyskanych, wyd. 8, Warszawa : Nasza Księgarnia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •