duch-osoba

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) także do św. Teresy od Dzieciątka Jezus (też mi się okazało, że miała dużo dobrych pomysłów i nie była wcale taka ckliwa, jak to wygląda ze sposobów Jej przedstawiania), oraz do Anioła Stróża (do tego też trzeba w sobie najpierw wytracić wspomnienie obrazu z dwojgiem dzieci na kładce w lesie i skrzydlatym „aniołem” unoszącym się nad nimi — a zamiast tego uprzytomnić sobie, że to jest duch-osoba, nasz własny i osobisty przyjaciel, który nas zna i ma z nami kontakt przez całe życie, i na drugim świecie jakie to będzie interesujące spotkanie, i w dodatku mój Anioł Stróż musi być do mnie podobny, bo jest na pewno jakiś powód, dlaczego dostał właśnie mnie a nie kogo innego)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.