duma-dziecko

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) chowuje się na ogół przyzwoicie. Wprawdzie jeszcze nie zaczęła pracować, jeszcze nie uchwaliła żadnego prawa, jeszcze panuje w niej gadulstwo, niewątpliwy objaw podniecenia; ale już nie stawia się gwałtownych wniosków, już nie robi się awantur z ministrami, już mówi się o potrzebie zachowania dumy i konieczności pracy twórczej. Jest to duma-dziecko, więc dojrzałości natychmiastowej niepodobna od niej wymagać...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Prus, Bolesław 1969. Kroniki. T. 19, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.