dwudziestowatowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W ciemności słychać stłumione przekleństwo Daniły i trzask zapałki, która się nie zapala. Płomyk w ręku Vance’a ukazuje obskurną klatkę schodową. Inwalida dziękuje i zaraz potem udaje mu się własnoręcznie zaświecić dwudziestowatową żarówkę, spadającą skądś z wysoka na długim sznurze. Wspinają się obaj długimi krokami po mrocznych i wąskich schodach na pierwsze piętro Vance pochylony i skupiony jak sprinter...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dialog - Dialog (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.