dwugłoskowo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Natomiast spotykane często w tekstach scs. postaci przedrostka ob*-, obb- Koblischke traktuje jako stare (prasłowiańskie) warianty ob-. Punktem wyjścia dla fonetycznomorfologieznych nowotworów ob*- i obb- były wyrazy typu ostępiii, oxoditi, które mogły znaczyć zarówno ‘obstQpiti’, 'obxoditi’, jak i ‘otbstQpiti’, ‘otixoditf. W wypadku, gdy chodziło o ob-, wymawiano ten przedrostek szczególnie wyraźnie. Mogło się to odbywać tylko dwugłoskowo, co znajdowało odbicie w piśmie jako ob*-. Jak potwierdza to materiał scs., nowotwór ten nie ograniczał się ty lico do wypadków przeciwstawiania się przedrostkowi otb-, ale rozszerzył się na inne wyrazy, np. ób*dr*lati, obwetbśati, gdzie mogło z powodzeniem występować o-. Przyczyną ekspansji ob- była większa jego wyrazistość fonetyczna (ibid., 8. 45 — 47)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krupianka, Aleksandra 1969. Formacje czasownikowe z przedrostkiem o- (ob-) w języku polskim, Toruń : TNT
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.