dwunastowiersze

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rzekome autorstwo polskiej części poematu Muza gór ivielickich z 1608 r., gdzie Loeaechius o s zamieścił łacińskie gratulacje , ale nie ta salinarna inspiracja każe o nim myśleć teraz, lecz ilustrowane Ikones królów polskich Jana Głuchowskiego z 1605 r., do których wydawca, Jan Januszowski, wykorzystał w charakterze subskrypcji pod drzeworytami łaciński tekst Vitae regum Polonorum Janicjusza — Loeaechius uzupełnił je siedmioma epigramami w tym samym kształcie, tj. w dwunastowierszach dystychami elegijnymi . Być może w podobnej formie układał wcześniej Origines regum Romanorum, gdzie przemycił aitiologiczną wiadomość o ojczyźnie, raczej mało prawdopodobną u autora rodzimego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Napis - Napis (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.