dwupolarność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Owocem tych siłowań się Kasprowicza była w pełni ukończona dwubiegunowość, dwupolarność Kasprowicza i Boga, oddana plastycznie w Moim świecie. Zmagania się jego wewnętrznego „ja” z zaświatowym „Ja — zagadki — Boga”, zrodziły wyrównany dwustosunek poety i Boga, nie zacierający ani odrzucający panteistycznie, względnie ateistycznie, śladem wielu, któregokolwiek z obu biegunów — „ja—Bóg” „Bóg—ja” — lecz rozwiązujący krańcowość ich napięć w doskonale zharmonizowanym obustronnie finale, uszczęśliwiającym stworzenie swoje przez ból i miłość Stwórcy: „Bądź pozdrowiony, Rozdawrco cierpienia...”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Warszawski, Józef 1989. Myśl jest bronią. Rozważania, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.