dwuwierzchni

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie znał się pewnie ten szyper z Wirgiliuszem, a przecież ślina mu na język niosła to samo, o czym Eneasz do Dydony prawił. Wszakże nie pokazuje się na szypra, iżby był w szkołach o poetykę się otarł. Sama pani stąd miarkuj, że on, gdy nie wie, co mówić, nie kłusuje ani cwałuje bądź to na niebotyczny Olimp, dwuwierzchni Parnas, ani zagania się na kwiecistą kępę, ani nie brodzi po kalistych strumyka brzegach, lecz skrobie się po swej czuprynie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ossoliński, Józef Maksymilian 1970. Wieczory badeńskie czyli Powieści o strachach i upiorach [...], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.