dzban-zwierciadło

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) który sam sobie, pełen buntu, wybrał? ...bene. Czy już wtedy, na zlocie wielkanocnym wokoło Porziuncola, w wielkim obozowisku szałasów z trzciny i rogożyn zajmujących całą równinę — czy wtedy ów śniady, czupurny niedorostek, śledzący rozgorzałymi, głodnymi wrażeń oczami wszystko, co się tam działo, był tym, który teraz patrzy równie rozszerzonymi palącymi źrenicami z dzbana-zwierciadła? Ich wyraz, tych oczu, nie jest żarem dziecięcej miłości — tak płonie nienawiść...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szelburg-Zarembina, Ewa 1971. I otwarły się drzwi... O bracie Eliaszu medytacje, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.